Rzuty górne, boczne, kreślenie, to zazwyczaj nie są słowa zachęcające do działania, ćwiczeń, a tym bardziej zabawy. A czy wyobraźnia przestrzenna jest potrzebną umiejętnością? Odpowiedź jest jest oczywista: myślenie przestrzenne wspiera zabawy konstrukcyjne, wyobrażenia przestrzenne podstawowych i coraz bardziej skomplikowanych brył, wszystkich otaczających nas przedmiotów. To nie tylko inwestycja w przyszłą naukę matematyki - to inwestycja w przyszłe życie dziecka, jego zaradność na co dzień i jego życie zawodowe. Jak wiec połączyć ją z dobrą zabawą?
Proponujemy zacząć od teatru cieni. Cóż to jest? To pojęcie, które ma wiele odsłon. Znajdziemy stare jak Chiny teatry cieni tworzone przy użyciu kukiełek i jedwabnego ekranu. Inne zamiast kukiełek wykorzystywały żywych aktorów, którzy rzucali ruchome cienie na ekran, chowając się za nim. Kolejna odsłona to teatr dłoni. Okazało się nawet, iż jego najgorliwsi fani doszli do niesamowitej perfekcji. Potrafili snuć opowieści okraszone obrazami tak realistycznie oddającymi cienie ludzi, zwierząt, przedmiotów, że dziś pewnie niektórzy nazwaliby tą rozrywkę ruchomym obrazem, czyli filmem. Teatr cieni można także wykonywać bez ekrany, a jedynie rzucać cienie na ścianę, mając za sobą dobre źródło światła. Czyż to nie jest ciekawa zabawa, pobudzająca wyobraźnie, ćwicząca nie tylko dłonie, ale także wyobraźnię i ewentualnie umiejętność opowiadania.
POBIERZ KARTY PRACY do zabawy dłońmi w teatr cieni
Zabawa dłońmi wymaga spojrzenia na nie właśnie jak na płaszczyznę, pionową płaszczyznę jawiącą się przed naszymi oczami. To rozłożenie trójwymiarowanego obrazu, który mózg dziecka uczył się tak pieczołowicie komponować i przedstawiać umysłowi w najmłodszym wieku. Nasza zabawa to więc proces odwrotny do tego rozwojowego kształtowania się widzenia.
Dalsze zabawy można prowadzić przez odrysowywanie statycznych obrazów-cieni. Wtedy oświetlamy dany przedmiot, układ dłoni lub osobę tak, by jej cień padał na kartkę papieru. Kontur cienia na kartce obrysowujemy i np. wypełniamy innym, ciemnym kolorem lub wycinamy jego sylwetę z ciemnego papieru.
Po zabawie z jednym rzutem można rozpocząć sprawdzanie rzutów tych samych rzeczy od kilku stron. Dłonie są tu dość trudnym materiałem, ale klocki o prostych kształtach to idealny materiał na początek. Oto kilka naszych propozycji. No i... udanej zabawy i nauki!
Budowanie cieni - gra przestrzenna 065-1100
Budowanie cieni - dodatkowe kształty 065-1101
Budowanie cieni - wersja mini 065-1105
Schattti - pierwsza nakładanka cieni 065-1150
