Co można robić z dzieckiem w piaskownicy lub na plaży? To pytanie trapi niejednego rodzica. Wystarczy jednak poruszyć swoją wyobraźnię i całkiem zwykłym czynnościom nadać charakter baśniowy, czy magiczny.

Kopanie

Możemy z dzieckiem wcześniej stworzyć „skarb”- wspólnie pakujemy jego rysunek lub jakąś pamiątkę z podróży, a następnie zakopujemy skarb głęboko w piaskownicy. Następnego dnia można go odkopać lub pozostawić, by znalazł go jakiś inny „poszukiwacz skarbów”. Po takiej zabawie wszelkie odkopane w piaskownicy przedmioty będą „skarbami”, o których można wymyślać niesamowite historie. Pobudzamy w ten sposób wyobraźnię dziecka, a w przyszłości jego zdolność twórczego rozwiązywania problemów.

Zabawa w sklep, kawiarnię

Zwykła zabawa w role może także być wykorzystana nie tylko do rozwijania dziecięcej wyobraźni. Możemy tu przeliczać wszystko, co sprzedajemy w sklepie/ kawiarni: kulki lodów, porcje, ilość dodatków. Nie należy jednak przesadzać z namawianiem do przeliczania, aby nie zniechęcić dziecka do liczenia.

Budowanie

Budować z piasku można zamki, zwierzęta, krajobrazy, ludzi - całkiem prosto lub z niezliczoną ilością szczegółów. Wszystko zależy od zapału dziecka i jego aktualnych możliwości manualnych. Praca palcami w piasku rozwija małą motorykę i „przy okazji” przygotowuje dzieci do pisania oraz wszelkich innych czynności precyzyjnych. Warto podpowiadać dziecku, co jeszcze mogłoby dodać w swojej rzeźbie lub wcześniej zainspirować je ciekawymi zdjęciami, ilustracjami, rzeźbami czy zabawkami.

Ćwiczenia grafomotoryczne

Piasek może stać się najcierpliwszą tablicą do pisania, wystarczy go przetrzeć ręką, by stworzyć gładką powierzchnię. Na niej możemy pisać patykiem, palcem, nogą, łokciem, odciskać różne przedmioty. By nie zamęczać dzieci „suchymi” ćwiczeniami możemy zaproponować im pisanie w piasku zaklęć:

• Najpierw odciskać różne przedmioty oznaczające np. skład czarodziejskiej mikstury, do której dziecko samo wymyśla przeznaczenie (np. mikstura uśmiechu, która pozwala się uśmiechać każdemu mającemu zmartwienie, dzieciom chorym itp.)
• Później piszemy najróżniejszymi częściami ciała, np. jak mieszkańcy pewnego kraju na wyspie Nogirii, którzy piszą tylko nogami; lub opowiedzieć, że zaklęcia Łokotoków działają tylko, gdy napisze się je łokciem itp. Niech będą to dowolne znaki wymyślane przez dzieci, układy najróżniejsze linii prostych, fal, zygzaków, kół, krzyżyków.
• Dopiero na końcu zacznijmy pisanie patykiem i palcem. Możemy „uczyć” piasek zaklęć, piosenek, opowiadać mu historie, by on mógł je kiedyś powtórzyć za wiele tysięcy lat innym dzieciom. Na początek można zapisywać tylko pierwsze litery wyrazów, potem tylko wyrazy kluczowe opowiadań, piosenek itp. by odwzorowywały je jak najdokładniej z przykładu narysowanego przez nas. Można także potem dodać element szybkiego ścierania wzorów „tajnych znaków” by nikt niepowołany ich nie zobaczył, a mały „czarodziej” zdążył zapamiętać.