Rozwijanie poczucia i umiejętności utrzymywania równowagi za pomocą treningu dynamicznego dla dzieci nadwrażliwych sensorycznie.

Mówi się, że coraz większy odsetek społeczeństwa to osoby z zaburzeniami integracji sensorycznej. Nadwrażliwość układu nerwowego, zwłaszcza zmysłowa, może mieć znaczenie dla nabywania umiejętności motorycznych oraz dziecięcej gotowości i chęci poruszania się. Dziecko takie ma problem z odróżnieniem napływających z otoczenia bodźców i próbuje reagować na nie w sposób wygórowany. W jaki sposób można pomóc takiemu dziecku?

Kiedy układ przedsionkowy jest nadwrażliwy, dziecko zauważa, że traci kontrolę i obawia się upadku nawet, gdy staje przed mniejszymi wyzwaniami dla równowagi (dyspraksje). Ruchy zapobiegające przewracaniu się są często przesadne, dziecko jest zaniepokojone, a jego ruchy podczas zabawy i aktywności ruchowej są zbyt ostrożne.

Prościej, wrażliwość można opisać jako poziom odbieranych bodźców podkręcony bardziej niż normalnie. Dziecko odczuwa, słyszy, smakuje i reaguje silniej i intensywniej.

Dziecko z takimi wyzwaniami jest często niechętne by dołączać się do zabaw stymulujących równowagę, a preferuje raczej zabawy siedzące, w małych grupach, na łatwiejszym podłożu. Takie dziecko nie szuka wyzwań eksperymentujących z siłą i motoryką tak często jak inne dzieci a rozwój jego umiejętności motorycznych może być opóźniony w konsekwencji. By upewnić się, że mózg dziecka rozpoznaje i uczy się automatyzować ruchy, trzeba wielokrotnie je powtarzać, a dziecko powinno także eksperymentować z ruchem. Zautomatyzowana reakcja jest bardziej efektywna, bardziej ekonomiczna i wymagająca mniej sięgania do zasobów mózgu. Sam ruch jest wtedy na wyższym poziomie, a kolejność ruchów i siła są płynne i mierzone.

Stymulacja równowagi to każdy rodzaj stymulacji, który wymaga reakcji ciała na ruch, przyśpieszenie lub zmianę kierunku w celu utrzymania równowagi.

Fizjoterapeutka Hanna Harboe