Ta złożona lecz nietrudna gra sięga do pokładów śmiechu i zdrowej rywalizacji dla bardzo sprawnych i dla początkujących "sportowców". Powstała na pewnym obozie letnim w USA i od sześciu lat cieszy się niegasnącym zamiłowaniem do niej uczestników i ich rodziców. Gra łączy elementy golfa, baseballu, wymaga uwagi, szybkości, współpracy w grupie, umiejętności szacowania odległości i koncentracji. Pozwala ubrudzić się, naśmiać i rozładować nagromadzone pokłady energii.

 Golfbol - zasady gry

1. Zbierz przynajmniej 7 osób, 2 piankowe kije (np. z zestawu 360-310 Gra w Bonkerball) i worek małych piłek (np. 350-5230 Piłeczka o ściskania lub 360-8310 piłeczki z zestawu do Gry w Bonkerball). Wyjdź na zewnątrz, ale tam, gdzie jest dużo elementów terenu, a nie pusty trawnik albo łąka.
2. Wybierz 1 sędziego, który nie gra. Nosi on dodatkowe piłki i ocenia rzeczy wymagające oceny.
3. Podziel graczy na 2 drużyny ( nie ma znaczenia, jeśli w którejś grupie jest więcej osób). Daj każdej grupie 1 kij i 1 piłkę.
4. Poćwicz robienie ludzkich łańcuchów: 1 gracz kładzie się na ziemi na brzuchu, z rękami i nogami wyciągniętymi prosto. Kolejny gracz układa się za nim, w takiej samej pozycji, chwytając buty 1-go gracza. Dodawaj w ten sposób kolejnych graczy, aż do ostatniego. Łańcuch musi być prosty, bez dziur i bez zginania kończyn i wpychani się na kolejnego gracza.
5. Wybierz „dołek” (drużyny wybierają go na zmianę, wg kolejki). Dołek może być dowolnym przedmiotem, który można dotknąć leżąc na ziemi, gdy leży się w ludzkim łańcuchu. Może to być stół, ściana, drzewo, hydrant itp. Może być metr dalej lub 3 alejki dalej. Twoja drużyna będzie się ścigać, by jako pierwsza dotknąć tego przedmiotu.
6. Wybierz miotacza- powinien on się zmieniać po każdym nowym dołku. Miotacz nie uderza piłki. Rzuca on piłkę swojej drużynie (podkręcone nie są zalecane). Ustal kolejność uderzania kijem dla pozostałych graczy w drużynie. Ustaw w gotowości pierwszego uderzającego. Miejsce, gdzie stoją uderzający nazywamy bazą domową. Można je wygodnie oznaczyć np. 360-1538 tęczowym krążkiem, pachołkiem lub szarfą. Uderzający, którzy w tym momencie nie uderzają, będą rzucać piłkę z powrotem do miotacza.
7. Sędzia krzyczy: „Raz, dwa, trzy – rzut!”, co rozpoczyna wyścig do dołka.
8. Uderzający mogą wykonać tylko 1 zamach na piłkę na jedna turę. Jeśli nie trafią w piłkę, baza domowa nie rusza się i następny uderzający natychmiast wykonuje zamach z tego samego miejsca. Jeśli uderzający trafi w piłkę, nawet tylko delikatnie, to przesuwa się bazę domową tam, gdzie zatrzyma się piłka. Złe odbicie może przenieść bazę domową w niewłaściwym kierunku, dlatego właśnie gra jest tak emocjonująca. Jeśli zaginie piłka (np. wpadnie do jeziora lub na dach budynku), trzeba zawołać sędziego, by dał zapasową piłkę i kontynuować wybijanie piłki z bazy domowej ustawionej najbliżej jak to możliwe miejsca zaginięcia piłki.
9. Czy ktoś już jest niedaleko dołka? Jeśli tak, to właśnie tu zaczyna się wesoła część gry. By dotknąć dołka drużyna musi uformować się w ludzki łańcuch. Mogą tego próbować w każdej chwili. Cała drużyna musi go tworzyć, włącznie z miotaczem. Nie trzeba kłaść się według porządku wybijania piłki, trzeba to tyko zrobić jak najszybciej. Jeden koniec łańcucha musi dotykać bazy domowej, a drugi (noga lub ręka) musi dotykać dołka, zgodnie z zasadami z punktu 5. Tylko w ten sposób kończy się wyścig.
10. Spodziewaj się wielu prób i błędów. Jeśli łańcuch nie dosięgnie do dołka lub musi się zgiąć lub rozerwać, by go dotknąć, całą drużyna musi wstać i przenieść odpowiednio bazę domową za pomocą wybijania piłki. Małe przesunięcia mogą wymagać buntów (rodzaj wybicia w baseballu, gdy wybijający odbija piłkę nie wykonując zamachu kijem, ale przytrzymując go przed sobą. Zagranie to zazwyczaj ma na celu posłanie piłki na bardzo krótką odległość). Jeśli łańcuch ostatecznie zostanie dopasowany, należy zawołać sędziego, by ocenił go.
11. Sędzia może jednak powiedzieć „NIE”. Oznacza to, że wasz łańcuch nie przeszedł inspekcji. „Krzywy. Pęknięty. Zbity.” Sędzia powinien podać powód nieuznania łańcucha za poprawny. Jeśli to konieczne, poprawcie swój łańcuch. Niektóre poprawki będą wymagały uderzenia piłki, inne nie. Próbować można, aż sędzia powie „TAK”. Ten okrzyk kończy grę całkowicie. W niektórych wypadkach drużyny będą zbyt blisko dołka jednocześnie, by wskazać zwycięzcę – wtedy następuje remis.