Pobudzają wyobraźnię. Zabawy konstrukcyjne ćwiczą sprawność manualną dziecka oraz rozbudzają jego kreatywność. Polegają na budowaniu, wytwarzaniu czegoś nowego. Wynikają w naturalny sposób z gier manipulacyjnych. Różnią się jednak tym, że w zabawie konstrukcyjnej powstaje wytwór, będący rezultatem działań dziecka. Zabawy tego typu doskonalą rozwój spostrzegawczo-ruchowy. Wyzwalają pomysłowość, wdrażają do skupienia uwagi, uczą obserwacji. Najpopularniejsza zabawką konstrukcyjną są klocki. Przy ich pomocy dziecko buduje swoją własną rzeczywistość wykorzystując nieograniczoną wyobraźnię. Każda konstrukcja jest niepowtarzalna i daje dziecku wiele radości.

W początkowej fazie są one działalnością indywidualną, jak zresztą wszelkie zabawy. Dziecko młodsze tworzy z różnych materiałów, nie zastanawiając się jeszcze nad właściwym ich doborem, tak pod względem jakości jak i wielkości. Tworząc np. budowlę, stawia deseczkę i dziwi się , że nie chce ona stać pionowo. Bawiąc się w piaskownicy może- posługując się foremką czy wiaderkiem względnie długo piec babki, dąży bowiem do jakiegoś celu, wytwarza pewien produkt. Ale następnie samo może zniszczyć własne wytwory, aby je zaraz na nowo odtworzyć, a więc rozpocząć zabawę od początku i powtarzać je wiele razy. Jest to świadectwem tego, że dla dzieci młodszych efekt końcowy w zabawach konstrukcyjnych nie jest jeszcze istotnym motywem działania, które przeważnie jest celem samo w sobie.
Budowle i konstrukcje dzieci starszych stają się coraz doskonalsze. Plany budowli tworzone są w wyobraźni są już tylko schematem, bo w realizacji są ulepszane, zawierają więcej szczegółów (jak np. drzwi, bramy, okna, schody). W przeciwieństwie do młodszych dzieci, dzieci starsze są bardzo zainteresowane końcowym efektem budowy, pragnąc ją dłużej zachować, nawet na dni następne, w których doskonalą ją i uzupełniają drobnymi zabawkami. Zabawa konstrukcyjna często staje się zabawą tematyczno-konstrukcyjną.

Przykłady zabaw:

Łączenie elementów – zabawa dla starszych maluchów, od drugiego roku życia.
Z grubego kolorowego kartonu powycinaj podstawowe kształty (kwadraty, trójkąty itp.) lub kształty zwierząt czy przedmiotów (np. auto). Używając dziurkacza, który robi pojedyncze dziurki, zrób w kartonowych wykrojach dziurki w dowolnych miejscach, uważając, by nie były zbyt blisko siebie czy krawędzi. Przełóż sznurówkę przez pierwszą dziurkę i zamocuj ją, wiążąc na supełek, by nie uciekała dziecku w trakcie zabawy. Dobrze, by kolor sznurówki kontrastował z wykrojem. Pokaż dziecku, jak przewlekać sznurowadło przez dziurkę, i następnie pozwól mu trenować samodzielnie. Jest to wspaniałe ćwiczenie do nauki nawlekania oraz wiązania butów. Wystarczy odpowiedni wykrój w kształcie stóp.

Robimy ciasto – zabawa dla starszych maluchów, od drugiego roku życia.
Dzieci uwielbiają zabawy w kuchni. Pozwól dziecku, by pomogło Ci przygotować ciasto. Będziecie potrzebować: 1 szklankę soli, 4 szklanki mąki, 1 szklankę ciepłej wody. W misce wymieszajcie sól z mąka i dodajcie wodę. Ugniataj ciasto, aż będzie miękkie. Zachęć dziecko do ugniatania ciasta i tworzenia różnych kształtów.
Taka zabawa rozwija precyzyjne zdolności motoryczne. Po zakończonej zabawie, ciasto włóż do szczelnie zamykanego pojemnika.

Wazonik – zabawa dla starszych maluchów, od drugiego roku życia.
Do tej zabawy przygotuj mały słoiczek, plastelinę, różnokolorowe koraliki, guziki, muszelki, małe plastikowe kwiatki itp. Pokaż dziecku. jak wyklejać plasteliną słoiczek od zewnątrz, kiedy już skończycie, niech dziecko udekoruje wazonik według własnych upodobań. W takim wazoniku możecie przechowywać samodzielnie zrobiony przy innej okazji kwiatek.

Korale – zabawa dla starszych maluchów, od drugiego roku życia.
Któż z nas nie robił w dzieciństwie korali z makaronu? Jest to niezastąpiona zabawa do trenowania zdolności motorycznych, a do tego dająca ogrom radości, kiedy dziecko nosi na szyi własnoręcznie zrobiony naszyjnik.
Do tej zabawy będziesz potrzebować sznurek/sznurowadło oraz makaron typ rurki. Przewlecz pierwszy makaron i zawiąż na końcu supeł. Pokaż dziecku jak nawlekać makaron na nitkę. Obserwuj skupienie na